Rouwen en Gelukkig zijn
Mensen rouwen in fases hoor ik altijd.
Dat je rouwt na iemands overlijden wordt geaccepteerd.
Dat je ook kan rouwen terwijl de persoon nog leeft, is minder geaccepteerd en eigenlijk niet bespreekbaar.
Als je een gehandicapt kind krijgt moet je vooral genieten, over je rouw praten is bijna niet mogelijk.
Er wordt tegen je gezegd; geniet van wat het wel kan, van dat het er toch is en leeft. Genieten en vooral snel doorgaan met je leven.
Terwijl juist dat doorgaan met je leven heel lastig is omdat je je rouw een plaats wil geven.
Je rouw om alles wat het kind nooit zal kunnen, om de standaard hoogtepunten die het nooit zal halen, om de onzekerheid waarin je belandt.
Rouwen omdat je je hele houvast kwijt bent in het leven.
Als je gehandicapte kind geboren is, kom je in een emotionele spagaat terecht.
Je bent blij en trots op jouw baby. Met heel je hart houd je van dat kleine wezentje.
Maar tegelijkertijd komen de zorgen; zorgen om de gezondheid en ontwikkeling van je prachtige baby en zorgen om je gezinsleven.
Vaak heb je met je partner een plaatje geschetst van hoe je je leven met een kind zou gaan invullen. Dat staat ineens op losse schroeven…
Soms komen daar dan ook nog de erfelijkheidsvragen bij kijken voor de andere kinderen die je al hebt of die je nog graag had willen krijgen, erfelijkheidsonderzoek bij jezelf of je partner….
De onzekerheid over de ontwikkeling van het kind.
Ook al stel je die vraag aan professionals, niemand kan je zekerheid geven. Terwijl je als ouder zo graag een soort routekaart zou willen hebben, met wat vaste punten die behaald gaan worden, erop.
Je moet dromen loslaten, het leven wat je voor ogen had loslaten….
Dat alles is in mijn ogen een fase van rouw tijdens het leven.
Een fase waar meer openheid over, en meer begrip voor, zou moeten zijn.
Dat je tegelijk met die rouw ook gelukkig kan zijn, begrijpen maar weinig mensen.
Jouw mooie bijzondere kind laat jou de wereld door andere ogen bekijken.
Leert jou genieten van hele kleine dingen in het leven, dingen die je anders nooit waren opgevallen.
Jouw mooie bijzondere kind leert jou te relativeren, laat je anders in het leven staan.
Leert je wat echt belangrijk is in het leven.
Jouw mooie bijzondere kind bezorgt je een intens gelukkig gevoel als het na maanden, jaren van oefenen ineens een handeling zelf kan.
En er blijven ook nog zoveel andere dingen over in het leven om van te genieten.
Rouwen en gelukkig zijn kunnen echt naast elkaar bestaan.
